Fragmentatory to obiekty graficzne, które są odpowiednikami zwykłych filtrów używanych w Excelu do filtrowania raportów tabeli przestawnych. Ich budowa jest bardzo prosta a sam proces filtrowania intuicyjny. Filtrowanie odbywa się bez konieczności rozwijania dodatkowych list z elementami, które mogą być filtrowane, wystarczy kliknąć odpowiedni przycisk na kontrolce, która znajduje się w arkuszu, aby otrzymać wyniki objęty kryteriami.
Fragmentatory możemy dodać do raportu tabeli przestawnej poprzez karty kontekstowe tabel przestawnych (karta Opcje), wykresów przestawnych (karta Analiza) lub poprzez standardowa kartę Wstawianie po uprzednim zaznaczeniu elementu, do którego ma odnosić się fragmentator. W oknie Wstawianie fagmentatorów,za pomocą chcekboxów, wybieramy konkretne pola, dla których mają zostać utworzone fragmentatory.
Pojedynczy fragmentator składa się z paska z nazwą pola, przycisków odpowiadających za włączenie lub wyłączenie filtra oraz przycisku odpowiadającego za całkowite wyczyszczenie filtrów na danym fragmentatorze (ikonka przekreślonego lejka w prawym górnym roku fragmentatora).
Jak wszystkie inne obiekty wstawione do arkusza, fragmentator posiada własną kartę kontekstową. Ponieważ jest to obiekt graficzny większość opcji tam zawartych odnosi się właśnie do strony wizualnej elementu. Mamy możliwość wyboru gotowego lub stworzenia nowego stylu fragmentatora (w taki sam sposób jak przy tabelach przestawnych), możemy określić położenie obiektu w stosunku do innych obiektów (przesuwanie do przodu, do tyłu, na wierzch, na spód, wyrównanie oraz grupowanie), oprócz tego możemy określić rozmiary zarówno całego fragmentatora (sekcja Rozmiar) jak i samych przycisków (sekcja Przyciski; możemy w niej również wskazać w ilu kolumnach mają być rozmieszczone przyciski na fragmentatorach).
W sekcji Fragmentator dokonujemy ustawień dotyczących samego filtrowania. Pod przyciskiem Ustawienia fragmentatora możemy modyfikować nazwę elementu, wyświetlanie oraz sposób sortowania danych po przefiltrowaniu (rosnąco, malejąco, użycie list niestandardowych). Pod drugim przyciskiem w sekcji Fragmentator – Połączenia tabeli przestawnej przypisujemy do danego fragmentatora tabele przestawne (do jednego fragmentatora możemy przypisać kilka różnych tabel i wykresów przestawnych opartych na tych samych danych źródłowych, dzięki czemu narzucenie kryteriów za pomocą jednego fragmentatora może powodować zmiany w kilku tabelach lub wykresach). Dodanie kilku tabel do jednego fragmentatora ogranicza się do wyboru poprzez zaznaczanie tych które na interesują. Na liście dostępne są wszystkie tabele przestawne zawarte w danym skoroszycie.
Nauka Excela sprawia Ci kłopoty? Nie wiesz od czego zacząć i jak się uczyć? Sprawdź nasze kursy informatyczne, oferujemy w nich między innymi kurs Excel.
