Adresowanie komórek – Excel

Styl odwołań A1 oraz styl odwołań W1K1

Excel umożliwia adresowanie komórek poprzez nadanie im oznaczenia kolumny oraz wiersza, na przecięciu których leży komórka. Większość osób zna tylko jeden sposób oznaczania adresu komórek: litera oznaczająca kolumnę oraz numer wiersza, w którym się znajduje – jest to oznaczenie powszechnie stosowane w Excelu (Styl A1). Jednak oprócz takiego oznaczenia możemy używać jeszcze adresowania w postaci liczb – zarówno kolumny, jak i wiersze są oznaczane za pomocą liczb. Sam sposób oznaczania komórki jest identyczny jak w standardowym przypadku, tzn. komórka otrzymuje adres przecinających się: komórki i wiersza – adres przyjmuje postać W1K1, gdzie za 1 podstawiane są odpowiednio numer wiersza i numer kolumny. Żeby móc korzystać z takiego trybu koniecznie jest jego uaktywnienie, w tym celu wchodzimy w Plik/Opcje/Formuły i zaznaczamy pole Styl odwołania W1K1, znajdujący się w grupie Praca z formułami. 

Od tej pory oznaczenia zarówno wierszy jak i kolumn będą wyświetlane w postaci liczb. Warto zwrócić uwagę na dwie rzeczy po zmianie stylu adresowania:

• Excel sam przekonwertowuje wszelkie formuły w skoroszycie do postaci zgodnej z danym stylem,

• Adresy używane w formułach w adresowaniu W1K1, powstają poprzez określenie położenia danej komórki od komórki w której chcemy otrzymać wynik, np. używając w komórce wynikowej adresu komórki znajdującego się dwa wiersze niżej oraz jedną kolumnę w lewo otrzymany adres W[2]K[-1]; jeżeli element znajduje się w tym samym wierszu lub kolumnie w adresie pomijana jest wartość liczbowa tego elementu (nie jest pomijana litera), np. element znajdujący się w wierszu poniżej komórki wynikowej, będzie miął postać W[1]K.

Inny podział adresowania komórek w Excelu, który jest wykorzystywany w codziennej pracy na arkuszu kalkulacyjnym to adresowanie względne i bezwzględne.

Adresowanie względne – Excel

Tworząc formuły, które opierają się na danych zawartych w arkuszach, nie przepisujemy wartości bez pośrednio do formuły, a jedynie wskazujemy komórki, w których znajdują się interesujące nas dane. Domyślnie, podczas przeciągania takiej formuły stosuje się adresowanie względne, tzn. jeżeli przeciągamy formułę w określonym kierunku to zmienia ona swoje położenie o odpowiednią liczbę wierszy i kolumn w konkretnym kierunku; razem ze zmianą położenia komórki, w formule zmieniają się również adresy zawarte w komórce – o taką samą liczbę wierszy i kolumn, np. przeciągnięcie w dół komórki z formułą, w której znajduje się adres A1, spowoduje, że w kolejnych komórkach będą występować kolejno adresy: A2, A3, A4, …, taka sama zależność występuje podczas przeciągania po wierszach (w lewo i prawo). Jest to niewątpliwie duża zaleta Excela, która powala na wykonywanie wielu obliczeń jednocześnie, na danych zapisanych w sposób ciągły, poprzez wpisanie jednej formuły i przeciągnięcie jej w odpowiednim kierunku.

Jednak adresowanie względne w Ms Excel nie zawsze jest zaletą, czasem wręcz utrudnia pracę. Jeżeli chcemy w każdej kolejnej komórce odwołać się do tego samego miejsca to musimy posłużyć się adresowaniem bezwzględnym.

Adresowanie bezwzględne – Excel

Adresowanie bezwzględne w Ms Excel pozwala zablokować adres komórki użyty wewnątrz komórki. Blokowanie odbywa się poprzez wstawienie symbolu $ w odpowiednie miejsce adresu w stylu A1 oraz pominięcie nawiasów kwadratowych w stylu W1K1. . Adres możemy zablokować na trzy sposoby:

• Blokowanie zarówno wiersza jak i kolumny, dzięki czemu otrzymujemy pełne adresowanie bezwzględne w Excelu, czyli zawsze odwołujemy się do tej samej komórki bez względu na to w jaki sposób będziemy przeciągać formułę; symbol dolara musi znajdować się zarówno przed literą oznaczającą wiersz jak przed liczbą oznaczającą numer wiersza, np. $A$2, W2K1,
• Blokowanie tylko wiersza – wstawiamy symbol dolara przed liczbą oznaczającą wiersz; takie zastosowanie powoduje, że podczas przeciągania formuły w pionie nie zmieni się w niej numer wiersza; przeciąganie w poziomie będzie powodowało zmianę kolumny ponieważ ta nie została zablokowana, np. A$1, W1K[1],
• Blokownie kolumny – symbol dolara znajduje się przed litera oznaczającą kolumnę; podczas przeciągania w poziomie nie zmienia się kolumna, natomiast podczas przeciągania w pionie numer wiersza będzie się zmieniał, np. $A1, W[1]K1.

Symbole $ (oraz nawiasy kwadratowe w przypadku stylu W1K1) możemy wpisywać ręcznie z klawiatury lub możemy je wstawiać za pomocą klawisza F4, który ma działanie przełącznika – każde kolejne jego naciśnięcie powoduje zmianę rodzaju adresowania, w kolejności: adresowanie bezwzględne, adresowanie mieszane (blokada wiersza), adresowanie mieszane (blokada kolumny), adresowanie bezwzględne.

Jeśli chcesz dowiedzieć się jak zwiększyć zakres swojej wiedzy dotyczącej programu Ms Excel warto skorzystać z naszej oferty kursów. Kurs Excel podstawowy obejmuje tworzenie formuł obliczeniowych i wykresów graficznych, a także przygotowanie czytelnych prezentacji z zestawieniem danych. Kurs Excel średniozaawansowany koncentruje się na: pracy z funkcjami, sortowaniu i filtrowaniu, formatowaniu warunkowym wprowadzonych danych. Natomiast Kurs Excel zaawansowany skupia się na m.in. zagnieżdżaniu funkcji, dynamizowaniu arkuszy, formatowaniu komórek z warunkami wskazanymi przez użytkownika. Jeśli chcesz, żeby nauka Excela bardziej efektywna, sprawdź też inne kursy informatyczne i rozwijaj umiejętności na specjalistycznych szkoleniach.

Zobacz również: