Tabele przestawne są rewelacyjnym narzędziem do tworzenia raportów w Excelu. Co w sytuacji, w której chcielibyśmy dokonać obliczeń, które będą się odwoływały do komórek z tabeli przestawnej? Można to zrobić oczywiście stosując klasyczne odwołanie podając adres komórki. Ale czy jest to optymalne rozwiązanie? Poniżej przedstawiona została tabela przestawna, w której wyświetlane są dane pokazujące przychody i koszty z okresu dwóch lat.
![Tabele przestawne są rewelacyjnym narzędziem do tworzenia raportów w Excelu. Co w sytuacji, w której chcielibyśmy dokonać obliczeń, które będą się odwoływały do komórek z tabeli przestawnej? Można to zrobić oczywiście stosując klasyczne odwołanie podając adres komórki. Ale czy jest to optymalne rozwiązanie? Poniżej przedstawiona została tabela przestawna, w której wyświetlane są dane pokazujące przychody i koszty z okresu dwóch lat. Chcąc obliczyć stosunek kosztów do przychodów możemy skorzystać z prostej formuły, w której podzielimy koszty przez przychód. Ten sposób oczywiście w tym momencie działa prawidłowo, jednakże w momencie rozwinięcie tabeli przestawnej, bądź zmiany jej pól wyniki nie będą już prawidłowe, ponieważ odwołujemy się bezpośrednio do komórki o podanym adresie, który może ulec zmianie wraz ze zmianami w tabeli przestawnej. WEŹDANETABELI() Bardziej optymalnym sposobem jest skorzystanie z funkcji WEŹDANETABELI, która odwołuje się do konkretnego elementu tabeli przestawnej. Dzięki temu pomimo zmian w wyglądzie raportu, odwołanie cały czas będzie odpowiednie. Budowa funkcji jest dosyć skomplikowana, ponieważ wygląda następująco: WEŹDANETABELI(pole_danych; tabela_przestawna; [pole1; element1; pole2; element2];…) gdzie: ● pole_danych – nazwa pola danych, z którego zwracany jest wynik, ● tabela_przestawna – odwołanie do dowolnej komórki tabeli przestawnej; argument jest istotny w przypadku gdy posiadamy więcej niż jeden raport tabeli przestawnej, w takim przypadku określamy który raport zawiera potrzebne dane, ● pole1; element1; pole2; element2 – argument opcjonalny; opisuje on dane, które mają zostać pobrane z tabeli przestawnej; kolejność par w argumentach jest dowolna; w przypadku pominięcia argumentu funkcja zwróci sumę końcową tabeli przestawnej. Pomimo skomplikowanej struktury, funkcja jest absolutnie trywialna w użyciu, z tego powodu, że nie trzeba jej wpisać samemu. Może ona tworzyć się automatycznie, pod warunkiem, że w opcjach tabeli przestawnej zostanie zaznaczona opcja Generuj funkcję WeźDaneTabeli. Od tej chwili, chcąc stworzyć formułę bazującą na danych z tabeli przestawnej. odwołanie do nich zostanie automatycznie zapisane w formie funkcji WEŹDANETABELI. Jak widać w pasku formuły automatycznie wygenerowana została funkcja, odwołująca się do konkretnego elementu raportu. Dzięki takiemu odwołaniu zmieniając wygląd tabeli wynik obliczeń zostanie bez zmian. Podsumowanie Tworzenie raportów w postaci tabeli przestawnej jest jednym z wygodniejszych form analizowania danych w Excelu. Należy jednak pamiętać, że chcąc stworzyć formułę odwołującą się do konkretnego elementu tabeli przestawnej najwygodniej skorzystać z funkcji WEŹDANETABELI() żeby uniknąć problemów przy ewentualnych zmianach wyglądu raportu.](https://cdn.expose.pl/wp-content/uploads/2020/02/screen_1-4.png)
Chcąc obliczyć stosunek kosztów do przychodów możemy skorzystać z prostej formuły, w której podzielimy koszty przez przychód.
![Tabele przestawne są rewelacyjnym narzędziem do tworzenia raportów w Excelu. Co w sytuacji, w której chcielibyśmy dokonać obliczeń, które będą się odwoływały do komórek z tabeli przestawnej? Można to zrobić oczywiście stosując klasyczne odwołanie podając adres komórki. Ale czy jest to optymalne rozwiązanie? Poniżej przedstawiona została tabela przestawna, w której wyświetlane są dane pokazujące przychody i koszty z okresu dwóch lat. Chcąc obliczyć stosunek kosztów do przychodów możemy skorzystać z prostej formuły, w której podzielimy koszty przez przychód. Ten sposób oczywiście w tym momencie działa prawidłowo, jednakże w momencie rozwinięcie tabeli przestawnej, bądź zmiany jej pól wyniki nie będą już prawidłowe, ponieważ odwołujemy się bezpośrednio do komórki o podanym adresie, który może ulec zmianie wraz ze zmianami w tabeli przestawnej. WEŹDANETABELI() Bardziej optymalnym sposobem jest skorzystanie z funkcji WEŹDANETABELI, która odwołuje się do konkretnego elementu tabeli przestawnej. Dzięki temu pomimo zmian w wyglądzie raportu, odwołanie cały czas będzie odpowiednie. Budowa funkcji jest dosyć skomplikowana, ponieważ wygląda następująco: WEŹDANETABELI(pole_danych; tabela_przestawna; [pole1; element1; pole2; element2];…) gdzie: ● pole_danych – nazwa pola danych, z którego zwracany jest wynik, ● tabela_przestawna – odwołanie do dowolnej komórki tabeli przestawnej; argument jest istotny w przypadku gdy posiadamy więcej niż jeden raport tabeli przestawnej, w takim przypadku określamy który raport zawiera potrzebne dane, ● pole1; element1; pole2; element2 – argument opcjonalny; opisuje on dane, które mają zostać pobrane z tabeli przestawnej; kolejność par w argumentach jest dowolna; w przypadku pominięcia argumentu funkcja zwróci sumę końcową tabeli przestawnej. Pomimo skomplikowanej struktury, funkcja jest absolutnie trywialna w użyciu, z tego powodu, że nie trzeba jej wpisać samemu. Może ona tworzyć się automatycznie, pod warunkiem, że w opcjach tabeli przestawnej zostanie zaznaczona opcja Generuj funkcję WeźDaneTabeli. Od tej chwili, chcąc stworzyć formułę bazującą na danych z tabeli przestawnej. odwołanie do nich zostanie automatycznie zapisane w formie funkcji WEŹDANETABELI. Jak widać w pasku formuły automatycznie wygenerowana została funkcja, odwołująca się do konkretnego elementu raportu. Dzięki takiemu odwołaniu zmieniając wygląd tabeli wynik obliczeń zostanie bez zmian. Podsumowanie Tworzenie raportów w postaci tabeli przestawnej jest jednym z wygodniejszych form analizowania danych w Excelu. Należy jednak pamiętać, że chcąc stworzyć formułę odwołującą się do konkretnego elementu tabeli przestawnej najwygodniej skorzystać z funkcji WEŹDANETABELI() żeby uniknąć problemów przy ewentualnych zmianach wyglądu raportu.](https://cdn.expose.pl/wp-content/uploads/2020/02/screen_2-4.png)
Ten sposób oczywiście w tym momencie działa prawidłowo, jednakże w momencie rozwinięcie tabeli przestawnej, bądź zmiany jej pól wyniki nie będą już prawidłowe, ponieważ odwołujemy się bezpośrednio do komórki o podanym adresie, który może ulec zmianie wraz ze zmianami w tabeli przestawnej.
![Tabele przestawne są rewelacyjnym narzędziem do tworzenia raportów w Excelu. Co w sytuacji, w której chcielibyśmy dokonać obliczeń, które będą się odwoływały do komórek z tabeli przestawnej? Można to zrobić oczywiście stosując klasyczne odwołanie podając adres komórki. Ale czy jest to optymalne rozwiązanie? Poniżej przedstawiona została tabela przestawna, w której wyświetlane są dane pokazujące przychody i koszty z okresu dwóch lat. Chcąc obliczyć stosunek kosztów do przychodów możemy skorzystać z prostej formuły, w której podzielimy koszty przez przychód. Ten sposób oczywiście w tym momencie działa prawidłowo, jednakże w momencie rozwinięcie tabeli przestawnej, bądź zmiany jej pól wyniki nie będą już prawidłowe, ponieważ odwołujemy się bezpośrednio do komórki o podanym adresie, który może ulec zmianie wraz ze zmianami w tabeli przestawnej. WEŹDANETABELI() Bardziej optymalnym sposobem jest skorzystanie z funkcji WEŹDANETABELI, która odwołuje się do konkretnego elementu tabeli przestawnej. Dzięki temu pomimo zmian w wyglądzie raportu, odwołanie cały czas będzie odpowiednie. Budowa funkcji jest dosyć skomplikowana, ponieważ wygląda następująco: WEŹDANETABELI(pole_danych; tabela_przestawna; [pole1; element1; pole2; element2];…) gdzie: ● pole_danych – nazwa pola danych, z którego zwracany jest wynik, ● tabela_przestawna – odwołanie do dowolnej komórki tabeli przestawnej; argument jest istotny w przypadku gdy posiadamy więcej niż jeden raport tabeli przestawnej, w takim przypadku określamy który raport zawiera potrzebne dane, ● pole1; element1; pole2; element2 – argument opcjonalny; opisuje on dane, które mają zostać pobrane z tabeli przestawnej; kolejność par w argumentach jest dowolna; w przypadku pominięcia argumentu funkcja zwróci sumę końcową tabeli przestawnej. Pomimo skomplikowanej struktury, funkcja jest absolutnie trywialna w użyciu, z tego powodu, że nie trzeba jej wpisać samemu. Może ona tworzyć się automatycznie, pod warunkiem, że w opcjach tabeli przestawnej zostanie zaznaczona opcja Generuj funkcję WeźDaneTabeli. Od tej chwili, chcąc stworzyć formułę bazującą na danych z tabeli przestawnej. odwołanie do nich zostanie automatycznie zapisane w formie funkcji WEŹDANETABELI. Jak widać w pasku formuły automatycznie wygenerowana została funkcja, odwołująca się do konkretnego elementu raportu. Dzięki takiemu odwołaniu zmieniając wygląd tabeli wynik obliczeń zostanie bez zmian. Podsumowanie Tworzenie raportów w postaci tabeli przestawnej jest jednym z wygodniejszych form analizowania danych w Excelu. Należy jednak pamiętać, że chcąc stworzyć formułę odwołującą się do konkretnego elementu tabeli przestawnej najwygodniej skorzystać z funkcji WEŹDANETABELI() żeby uniknąć problemów przy ewentualnych zmianach wyglądu raportu.](https://cdn.expose.pl/wp-content/uploads/2020/02/screen_3-4.png)
Bardziej optymalnym sposobem jest skorzystanie z funkcji WEŹDANETABELI, która odwołuje się do konkretnego elementu tabeli przestawnej. Dzięki temu pomimo zmian w wyglądzie raportu, odwołanie cały czas będzie odpowiednie.
Budowa funkcji jest dosyć skomplikowana, ponieważ wygląda następująco:
WEŹDANETABELI(pole_danych; tabela_przestawna; [pole1; element1; pole2; element2];…)
gdzie:
Pomimo skomplikowanej struktury, funkcja jest absolutnie trywialna w użyciu, z tego powodu, że nie trzeba jej wpisać samemu. Może ona tworzyć się automatycznie, pod warunkiem, że w opcjach tabeli przestawnej zostanie zaznaczona opcja Generuj funkcję WeźDaneTabeli.
![Tabele przestawne są rewelacyjnym narzędziem do tworzenia raportów w Excelu. Co w sytuacji, w której chcielibyśmy dokonać obliczeń, które będą się odwoływały do komórek z tabeli przestawnej? Można to zrobić oczywiście stosując klasyczne odwołanie podając adres komórki. Ale czy jest to optymalne rozwiązanie? Poniżej przedstawiona została tabela przestawna, w której wyświetlane są dane pokazujące przychody i koszty z okresu dwóch lat. Chcąc obliczyć stosunek kosztów do przychodów możemy skorzystać z prostej formuły, w której podzielimy koszty przez przychód. Ten sposób oczywiście w tym momencie działa prawidłowo, jednakże w momencie rozwinięcie tabeli przestawnej, bądź zmiany jej pól wyniki nie będą już prawidłowe, ponieważ odwołujemy się bezpośrednio do komórki o podanym adresie, który może ulec zmianie wraz ze zmianami w tabeli przestawnej. WEŹDANETABELI() Bardziej optymalnym sposobem jest skorzystanie z funkcji WEŹDANETABELI, która odwołuje się do konkretnego elementu tabeli przestawnej. Dzięki temu pomimo zmian w wyglądzie raportu, odwołanie cały czas będzie odpowiednie. Budowa funkcji jest dosyć skomplikowana, ponieważ wygląda następująco: WEŹDANETABELI(pole_danych; tabela_przestawna; [pole1; element1; pole2; element2];…) gdzie: ● pole_danych – nazwa pola danych, z którego zwracany jest wynik, ● tabela_przestawna – odwołanie do dowolnej komórki tabeli przestawnej; argument jest istotny w przypadku gdy posiadamy więcej niż jeden raport tabeli przestawnej, w takim przypadku określamy który raport zawiera potrzebne dane, ● pole1; element1; pole2; element2 – argument opcjonalny; opisuje on dane, które mają zostać pobrane z tabeli przestawnej; kolejność par w argumentach jest dowolna; w przypadku pominięcia argumentu funkcja zwróci sumę końcową tabeli przestawnej. Pomimo skomplikowanej struktury, funkcja jest absolutnie trywialna w użyciu, z tego powodu, że nie trzeba jej wpisać samemu. Może ona tworzyć się automatycznie, pod warunkiem, że w opcjach tabeli przestawnej zostanie zaznaczona opcja Generuj funkcję WeźDaneTabeli. Od tej chwili, chcąc stworzyć formułę bazującą na danych z tabeli przestawnej. odwołanie do nich zostanie automatycznie zapisane w formie funkcji WEŹDANETABELI. Jak widać w pasku formuły automatycznie wygenerowana została funkcja, odwołująca się do konkretnego elementu raportu. Dzięki takiemu odwołaniu zmieniając wygląd tabeli wynik obliczeń zostanie bez zmian. Podsumowanie Tworzenie raportów w postaci tabeli przestawnej jest jednym z wygodniejszych form analizowania danych w Excelu. Należy jednak pamiętać, że chcąc stworzyć formułę odwołującą się do konkretnego elementu tabeli przestawnej najwygodniej skorzystać z funkcji WEŹDANETABELI() żeby uniknąć problemów przy ewentualnych zmianach wyglądu raportu.](https://cdn.expose.pl/wp-content/uploads/2020/02/screen_4-2-1024x279.png)
Od tej chwili, chcąc stworzyć formułę bazującą na danych z tabeli przestawnej. odwołanie do nich zostanie automatycznie zapisane w formie funkcji WEŹDANETABELI.
![Tabele przestawne są rewelacyjnym narzędziem do tworzenia raportów w Excelu. Co w sytuacji, w której chcielibyśmy dokonać obliczeń, które będą się odwoływały do komórek z tabeli przestawnej? Można to zrobić oczywiście stosując klasyczne odwołanie podając adres komórki. Ale czy jest to optymalne rozwiązanie? Poniżej przedstawiona została tabela przestawna, w której wyświetlane są dane pokazujące przychody i koszty z okresu dwóch lat. Chcąc obliczyć stosunek kosztów do przychodów możemy skorzystać z prostej formuły, w której podzielimy koszty przez przychód. Ten sposób oczywiście w tym momencie działa prawidłowo, jednakże w momencie rozwinięcie tabeli przestawnej, bądź zmiany jej pól wyniki nie będą już prawidłowe, ponieważ odwołujemy się bezpośrednio do komórki o podanym adresie, który może ulec zmianie wraz ze zmianami w tabeli przestawnej. WEŹDANETABELI() Bardziej optymalnym sposobem jest skorzystanie z funkcji WEŹDANETABELI, która odwołuje się do konkretnego elementu tabeli przestawnej. Dzięki temu pomimo zmian w wyglądzie raportu, odwołanie cały czas będzie odpowiednie. Budowa funkcji jest dosyć skomplikowana, ponieważ wygląda następująco: WEŹDANETABELI(pole_danych; tabela_przestawna; [pole1; element1; pole2; element2];…) gdzie: ● pole_danych – nazwa pola danych, z którego zwracany jest wynik, ● tabela_przestawna – odwołanie do dowolnej komórki tabeli przestawnej; argument jest istotny w przypadku gdy posiadamy więcej niż jeden raport tabeli przestawnej, w takim przypadku określamy który raport zawiera potrzebne dane, ● pole1; element1; pole2; element2 – argument opcjonalny; opisuje on dane, które mają zostać pobrane z tabeli przestawnej; kolejność par w argumentach jest dowolna; w przypadku pominięcia argumentu funkcja zwróci sumę końcową tabeli przestawnej. Pomimo skomplikowanej struktury, funkcja jest absolutnie trywialna w użyciu, z tego powodu, że nie trzeba jej wpisać samemu. Może ona tworzyć się automatycznie, pod warunkiem, że w opcjach tabeli przestawnej zostanie zaznaczona opcja Generuj funkcję WeźDaneTabeli. Od tej chwili, chcąc stworzyć formułę bazującą na danych z tabeli przestawnej. odwołanie do nich zostanie automatycznie zapisane w formie funkcji WEŹDANETABELI. Jak widać w pasku formuły automatycznie wygenerowana została funkcja, odwołująca się do konkretnego elementu raportu. Dzięki takiemu odwołaniu zmieniając wygląd tabeli wynik obliczeń zostanie bez zmian. Podsumowanie Tworzenie raportów w postaci tabeli przestawnej jest jednym z wygodniejszych form analizowania danych w Excelu. Należy jednak pamiętać, że chcąc stworzyć formułę odwołującą się do konkretnego elementu tabeli przestawnej najwygodniej skorzystać z funkcji WEŹDANETABELI() żeby uniknąć problemów przy ewentualnych zmianach wyglądu raportu.](https://cdn.expose.pl/wp-content/uploads/2020/02/screen_5-2.png)
Jak widać w pasku formuły automatycznie wygenerowana została funkcja, odwołująca się do konkretnego elementu raportu. Dzięki takiemu odwołaniu zmieniając wygląd tabeli wynik obliczeń zostanie bez zmian.
![Tabele przestawne są rewelacyjnym narzędziem do tworzenia raportów w Excelu. Co w sytuacji, w której chcielibyśmy dokonać obliczeń, które będą się odwoływały do komórek z tabeli przestawnej? Można to zrobić oczywiście stosując klasyczne odwołanie podając adres komórki. Ale czy jest to optymalne rozwiązanie? Poniżej przedstawiona została tabela przestawna, w której wyświetlane są dane pokazujące przychody i koszty z okresu dwóch lat. Chcąc obliczyć stosunek kosztów do przychodów możemy skorzystać z prostej formuły, w której podzielimy koszty przez przychód. Ten sposób oczywiście w tym momencie działa prawidłowo, jednakże w momencie rozwinięcie tabeli przestawnej, bądź zmiany jej pól wyniki nie będą już prawidłowe, ponieważ odwołujemy się bezpośrednio do komórki o podanym adresie, który może ulec zmianie wraz ze zmianami w tabeli przestawnej. WEŹDANETABELI() Bardziej optymalnym sposobem jest skorzystanie z funkcji WEŹDANETABELI, która odwołuje się do konkretnego elementu tabeli przestawnej. Dzięki temu pomimo zmian w wyglądzie raportu, odwołanie cały czas będzie odpowiednie. Budowa funkcji jest dosyć skomplikowana, ponieważ wygląda następująco: WEŹDANETABELI(pole_danych; tabela_przestawna; [pole1; element1; pole2; element2];…) gdzie: ● pole_danych – nazwa pola danych, z którego zwracany jest wynik, ● tabela_przestawna – odwołanie do dowolnej komórki tabeli przestawnej; argument jest istotny w przypadku gdy posiadamy więcej niż jeden raport tabeli przestawnej, w takim przypadku określamy który raport zawiera potrzebne dane, ● pole1; element1; pole2; element2 – argument opcjonalny; opisuje on dane, które mają zostać pobrane z tabeli przestawnej; kolejność par w argumentach jest dowolna; w przypadku pominięcia argumentu funkcja zwróci sumę końcową tabeli przestawnej. Pomimo skomplikowanej struktury, funkcja jest absolutnie trywialna w użyciu, z tego powodu, że nie trzeba jej wpisać samemu. Może ona tworzyć się automatycznie, pod warunkiem, że w opcjach tabeli przestawnej zostanie zaznaczona opcja Generuj funkcję WeźDaneTabeli. Od tej chwili, chcąc stworzyć formułę bazującą na danych z tabeli przestawnej. odwołanie do nich zostanie automatycznie zapisane w formie funkcji WEŹDANETABELI. Jak widać w pasku formuły automatycznie wygenerowana została funkcja, odwołująca się do konkretnego elementu raportu. Dzięki takiemu odwołaniu zmieniając wygląd tabeli wynik obliczeń zostanie bez zmian. Podsumowanie Tworzenie raportów w postaci tabeli przestawnej jest jednym z wygodniejszych form analizowania danych w Excelu. Należy jednak pamiętać, że chcąc stworzyć formułę odwołującą się do konkretnego elementu tabeli przestawnej najwygodniej skorzystać z funkcji WEŹDANETABELI() żeby uniknąć problemów przy ewentualnych zmianach wyglądu raportu.](https://cdn.expose.pl/wp-content/uploads/2020/02/screen_6-2.png)
Tworzenie raportów w postaci tabeli przestawnej jest jednym z wygodniejszych form analizowania danych w Excelu. Należy jednak pamiętać, że chcąc stworzyć formułę odwołującą się do konkretnego elementu tabeli przestawnej najwygodniej skorzystać z funkcji WEŹDANETABELI() żeby uniknąć problemów przy ewentualnych zmianach wyglądu raportu.
Chcesz zdobyć wiedzę z Excela? Sprawdź nasze kursy informatyczne, oferujemy w nich między innymi kurs Excel oraz Kurs Excel z tabeli przestawnych.
