fbpx

Odwołanie do danych z tabeli przestawnej – funkcja WEŹDANETABELI w Excel

Tabele przestawne są rewelacyjnym narzędziem do tworzenia raportów w Excelu. Co w sytuacji, w której chcielibyśmy dokonać obliczeń, które będą się odwoływały do komórek z tabeli przestawnej? Można to zrobić oczywiście stosując klasyczne odwołanie podając adres komórki. Ale czy jest to optymalne rozwiązanie? Poniżej przedstawiona została tabela przestawna, w której wyświetlane są dane pokazujące przychody i koszty z okresu dwóch lat.

Tabele przestawne są rewelacyjnym narzędziem do tworzenia raportów w Excelu. Co w sytuacji, w której chcielibyśmy dokonać obliczeń, które będą się odwoływały do komórek z tabeli przestawnej? Można to zrobić oczywiście stosując klasyczne odwołanie podając adres komórki. Ale czy jest to optymalne rozwiązanie? Poniżej przedstawiona została tabela przestawna, w której wyświetlane są dane pokazujące przychody i koszty z okresu dwóch lat.   Chcąc obliczyć stosunek kosztów do przychodów możemy skorzystać z prostej formuły, w której podzielimy koszty przez przychód.    Ten sposób oczywiście w tym momencie działa prawidłowo, jednakże w momencie rozwinięcie tabeli przestawnej, bądź zmiany jej pól wyniki nie będą już prawidłowe, ponieważ odwołujemy się bezpośrednio do komórki o podanym adresie, który może ulec zmianie wraz ze zmianami w tabeli przestawnej.       WEŹDANETABELI()  Bardziej optymalnym sposobem jest skorzystanie z funkcji WEŹDANETABELI, która odwołuje się do konkretnego elementu tabeli przestawnej. Dzięki temu pomimo zmian w wyglądzie raportu, odwołanie cały czas będzie odpowiednie. Budowa funkcji jest dosyć skomplikowana, ponieważ wygląda następująco:   WEŹDANETABELI(pole_danych; tabela_przestawna; [pole1; element1; pole2; element2];…) gdzie:  ●	pole_danych – nazwa pola danych, z którego zwracany jest wynik, ●	tabela_przestawna – odwołanie do dowolnej komórki tabeli przestawnej; argument jest istotny w przypadku gdy posiadamy więcej niż jeden raport tabeli przestawnej, w takim przypadku określamy który raport zawiera potrzebne dane, ●	pole1; element1; pole2; element2 – argument opcjonalny; opisuje on dane, które mają zostać pobrane z tabeli przestawnej; kolejność par w argumentach jest dowolna; w przypadku pominięcia argumentu funkcja zwróci sumę końcową tabeli przestawnej.  Pomimo skomplikowanej struktury, funkcja jest absolutnie trywialna w użyciu, z tego powodu, że nie trzeba jej wpisać samemu. Może ona tworzyć się automatycznie, pod warunkiem, że w opcjach tabeli przestawnej zostanie zaznaczona opcja Generuj funkcję WeźDaneTabeli.      Od tej chwili, chcąc stworzyć formułę bazującą na danych z tabeli przestawnej. odwołanie do nich zostanie automatycznie zapisane w formie funkcji WEŹDANETABELI.  Jak widać w pasku formuły automatycznie wygenerowana została funkcja, odwołująca się do konkretnego elementu raportu. Dzięki takiemu odwołaniu zmieniając wygląd tabeli wynik obliczeń zostanie bez zmian.      Podsumowanie Tworzenie raportów w postaci tabeli przestawnej jest jednym z wygodniejszych form analizowania danych w Excelu. Należy jednak pamiętać, że chcąc stworzyć formułę odwołującą się do konkretnego elementu tabeli przestawnej najwygodniej skorzystać z funkcji WEŹDANETABELI() żeby uniknąć problemów przy ewentualnych zmianach wyglądu raportu.

Chcąc obliczyć stosunek kosztów do przychodów możemy skorzystać z prostej formuły, w której podzielimy koszty przez przychód.

Tabele przestawne są rewelacyjnym narzędziem do tworzenia raportów w Excelu. Co w sytuacji, w której chcielibyśmy dokonać obliczeń, które będą się odwoływały do komórek z tabeli przestawnej? Można to zrobić oczywiście stosując klasyczne odwołanie podając adres komórki. Ale czy jest to optymalne rozwiązanie? Poniżej przedstawiona została tabela przestawna, w której wyświetlane są dane pokazujące przychody i koszty z okresu dwóch lat. Chcąc obliczyć stosunek kosztów do przychodów możemy skorzystać z prostej formuły, w której podzielimy koszty przez przychód. Ten sposób oczywiście w tym momencie działa prawidłowo, jednakże w momencie rozwinięcie tabeli przestawnej, bądź zmiany jej pól wyniki nie będą już prawidłowe, ponieważ odwołujemy się bezpośrednio do komórki o podanym adresie, który może ulec zmianie wraz ze zmianami w tabeli przestawnej. WEŹDANETABELI() Bardziej optymalnym sposobem jest skorzystanie z funkcji WEŹDANETABELI, która odwołuje się do konkretnego elementu tabeli przestawnej. Dzięki temu pomimo zmian w wyglądzie raportu, odwołanie cały czas będzie odpowiednie. Budowa funkcji jest dosyć skomplikowana, ponieważ wygląda następująco: WEŹDANETABELI(pole_danych; tabela_przestawna; [pole1; element1; pole2; element2];…) gdzie: ● pole_danych – nazwa pola danych, z którego zwracany jest wynik, ● tabela_przestawna – odwołanie do dowolnej komórki tabeli przestawnej; argument jest istotny w przypadku gdy posiadamy więcej niż jeden raport tabeli przestawnej, w takim przypadku określamy który raport zawiera potrzebne dane, ● pole1; element1; pole2; element2 – argument opcjonalny; opisuje on dane, które mają zostać pobrane z tabeli przestawnej; kolejność par w argumentach jest dowolna; w przypadku pominięcia argumentu funkcja zwróci sumę końcową tabeli przestawnej. Pomimo skomplikowanej struktury, funkcja jest absolutnie trywialna w użyciu, z tego powodu, że nie trzeba jej wpisać samemu. Może ona tworzyć się automatycznie, pod warunkiem, że w opcjach tabeli przestawnej zostanie zaznaczona opcja Generuj funkcję WeźDaneTabeli. Od tej chwili, chcąc stworzyć formułę bazującą na danych z tabeli przestawnej. odwołanie do nich zostanie automatycznie zapisane w formie funkcji WEŹDANETABELI. Jak widać w pasku formuły automatycznie wygenerowana została funkcja, odwołująca się do konkretnego elementu raportu. Dzięki takiemu odwołaniu zmieniając wygląd tabeli wynik obliczeń zostanie bez zmian. Podsumowanie Tworzenie raportów w postaci tabeli przestawnej jest jednym z wygodniejszych form analizowania danych w Excelu. Należy jednak pamiętać, że chcąc stworzyć formułę odwołującą się do konkretnego elementu tabeli przestawnej najwygodniej skorzystać z funkcji WEŹDANETABELI() żeby uniknąć problemów przy ewentualnych zmianach wyglądu raportu.

Ten sposób oczywiście w tym momencie działa prawidłowo, jednakże w momencie rozwinięcie tabeli przestawnej, bądź zmiany jej pól wyniki nie będą już prawidłowe, ponieważ odwołujemy się bezpośrednio do komórki o podanym adresie, który może ulec zmianie wraz ze zmianami w tabeli przestawnej. 

Tabele przestawne są rewelacyjnym narzędziem do tworzenia raportów w Excelu. Co w sytuacji, w której chcielibyśmy dokonać obliczeń, które będą się odwoływały do komórek z tabeli przestawnej? Można to zrobić oczywiście stosując klasyczne odwołanie podając adres komórki. Ale czy jest to optymalne rozwiązanie? Poniżej przedstawiona została tabela przestawna, w której wyświetlane są dane pokazujące przychody i koszty z okresu dwóch lat. Chcąc obliczyć stosunek kosztów do przychodów możemy skorzystać z prostej formuły, w której podzielimy koszty przez przychód. Ten sposób oczywiście w tym momencie działa prawidłowo, jednakże w momencie rozwinięcie tabeli przestawnej, bądź zmiany jej pól wyniki nie będą już prawidłowe, ponieważ odwołujemy się bezpośrednio do komórki o podanym adresie, który może ulec zmianie wraz ze zmianami w tabeli przestawnej. WEŹDANETABELI() Bardziej optymalnym sposobem jest skorzystanie z funkcji WEŹDANETABELI, która odwołuje się do konkretnego elementu tabeli przestawnej. Dzięki temu pomimo zmian w wyglądzie raportu, odwołanie cały czas będzie odpowiednie. Budowa funkcji jest dosyć skomplikowana, ponieważ wygląda następująco: WEŹDANETABELI(pole_danych; tabela_przestawna; [pole1; element1; pole2; element2];…) gdzie: ● pole_danych – nazwa pola danych, z którego zwracany jest wynik, ● tabela_przestawna – odwołanie do dowolnej komórki tabeli przestawnej; argument jest istotny w przypadku gdy posiadamy więcej niż jeden raport tabeli przestawnej, w takim przypadku określamy który raport zawiera potrzebne dane, ● pole1; element1; pole2; element2 – argument opcjonalny; opisuje on dane, które mają zostać pobrane z tabeli przestawnej; kolejność par w argumentach jest dowolna; w przypadku pominięcia argumentu funkcja zwróci sumę końcową tabeli przestawnej. Pomimo skomplikowanej struktury, funkcja jest absolutnie trywialna w użyciu, z tego powodu, że nie trzeba jej wpisać samemu. Może ona tworzyć się automatycznie, pod warunkiem, że w opcjach tabeli przestawnej zostanie zaznaczona opcja Generuj funkcję WeźDaneTabeli. Od tej chwili, chcąc stworzyć formułę bazującą na danych z tabeli przestawnej. odwołanie do nich zostanie automatycznie zapisane w formie funkcji WEŹDANETABELI. Jak widać w pasku formuły automatycznie wygenerowana została funkcja, odwołująca się do konkretnego elementu raportu. Dzięki takiemu odwołaniu zmieniając wygląd tabeli wynik obliczeń zostanie bez zmian. Podsumowanie Tworzenie raportów w postaci tabeli przestawnej jest jednym z wygodniejszych form analizowania danych w Excelu. Należy jednak pamiętać, że chcąc stworzyć formułę odwołującą się do konkretnego elementu tabeli przestawnej najwygodniej skorzystać z funkcji WEŹDANETABELI() żeby uniknąć problemów przy ewentualnych zmianach wyglądu raportu.

Funkcja WEŹDANETABELI()

Bardziej optymalnym sposobem jest skorzystanie z funkcji WEŹDANETABELI, która odwołuje się do konkretnego elementu tabeli przestawnej. Dzięki temu pomimo zmian w wyglądzie raportu, odwołanie cały czas będzie odpowiednie.

Budowa funkcji jest dosyć skomplikowana, ponieważ wygląda następująco:

WEŹDANETABELI(pole_danych; tabela_przestawna; [pole1; element1; pole2; element2];…)

gdzie:

  • pole_danych – nazwa pola danych, z którego zwracany jest wynik,
  • tabela_przestawna – odwołanie do dowolnej komórki tabeli przestawnej; argument jest istotny w przypadku gdy posiadamy więcej niż jeden raport tabeli przestawnej, w takim przypadku określamy który raport zawiera potrzebne dane,
  • pole1; element1; pole2; element2 – argument opcjonalny; opisuje on dane, które mają zostać pobrane z tabeli przestawnej; kolejność par w argumentach jest dowolna; w przypadku pominięcia argumentu funkcja zwróci sumę końcową tabeli przestawnej.

Pomimo skomplikowanej struktury, funkcja jest absolutnie trywialna w użyciu, z tego powodu, że nie trzeba jej wpisać samemu. Może ona tworzyć się automatycznie, pod warunkiem, że w opcjach tabeli przestawnej zostanie zaznaczona opcja Generuj funkcję WeźDaneTabeli.

Tabele przestawne są rewelacyjnym narzędziem do tworzenia raportów w Excelu. Co w sytuacji, w której chcielibyśmy dokonać obliczeń, które będą się odwoływały do komórek z tabeli przestawnej? Można to zrobić oczywiście stosując klasyczne odwołanie podając adres komórki. Ale czy jest to optymalne rozwiązanie? Poniżej przedstawiona została tabela przestawna, w której wyświetlane są dane pokazujące przychody i koszty z okresu dwóch lat. Chcąc obliczyć stosunek kosztów do przychodów możemy skorzystać z prostej formuły, w której podzielimy koszty przez przychód. Ten sposób oczywiście w tym momencie działa prawidłowo, jednakże w momencie rozwinięcie tabeli przestawnej, bądź zmiany jej pól wyniki nie będą już prawidłowe, ponieważ odwołujemy się bezpośrednio do komórki o podanym adresie, który może ulec zmianie wraz ze zmianami w tabeli przestawnej. WEŹDANETABELI() Bardziej optymalnym sposobem jest skorzystanie z funkcji WEŹDANETABELI, która odwołuje się do konkretnego elementu tabeli przestawnej. Dzięki temu pomimo zmian w wyglądzie raportu, odwołanie cały czas będzie odpowiednie. Budowa funkcji jest dosyć skomplikowana, ponieważ wygląda następująco: WEŹDANETABELI(pole_danych; tabela_przestawna; [pole1; element1; pole2; element2];…) gdzie: ● pole_danych – nazwa pola danych, z którego zwracany jest wynik, ● tabela_przestawna – odwołanie do dowolnej komórki tabeli przestawnej; argument jest istotny w przypadku gdy posiadamy więcej niż jeden raport tabeli przestawnej, w takim przypadku określamy który raport zawiera potrzebne dane, ● pole1; element1; pole2; element2 – argument opcjonalny; opisuje on dane, które mają zostać pobrane z tabeli przestawnej; kolejność par w argumentach jest dowolna; w przypadku pominięcia argumentu funkcja zwróci sumę końcową tabeli przestawnej. Pomimo skomplikowanej struktury, funkcja jest absolutnie trywialna w użyciu, z tego powodu, że nie trzeba jej wpisać samemu. Może ona tworzyć się automatycznie, pod warunkiem, że w opcjach tabeli przestawnej zostanie zaznaczona opcja Generuj funkcję WeźDaneTabeli. Od tej chwili, chcąc stworzyć formułę bazującą na danych z tabeli przestawnej. odwołanie do nich zostanie automatycznie zapisane w formie funkcji WEŹDANETABELI. Jak widać w pasku formuły automatycznie wygenerowana została funkcja, odwołująca się do konkretnego elementu raportu. Dzięki takiemu odwołaniu zmieniając wygląd tabeli wynik obliczeń zostanie bez zmian. Podsumowanie Tworzenie raportów w postaci tabeli przestawnej jest jednym z wygodniejszych form analizowania danych w Excelu. Należy jednak pamiętać, że chcąc stworzyć formułę odwołującą się do konkretnego elementu tabeli przestawnej najwygodniej skorzystać z funkcji WEŹDANETABELI() żeby uniknąć problemów przy ewentualnych zmianach wyglądu raportu.

Od tej chwili, chcąc stworzyć formułę bazującą na danych z tabeli przestawnej. odwołanie do nich zostanie automatycznie zapisane w formie funkcji WEŹDANETABELI.

Tabele przestawne są rewelacyjnym narzędziem do tworzenia raportów w Excelu. Co w sytuacji, w której chcielibyśmy dokonać obliczeń, które będą się odwoływały do komórek z tabeli przestawnej? Można to zrobić oczywiście stosując klasyczne odwołanie podając adres komórki. Ale czy jest to optymalne rozwiązanie? Poniżej przedstawiona została tabela przestawna, w której wyświetlane są dane pokazujące przychody i koszty z okresu dwóch lat. Chcąc obliczyć stosunek kosztów do przychodów możemy skorzystać z prostej formuły, w której podzielimy koszty przez przychód. Ten sposób oczywiście w tym momencie działa prawidłowo, jednakże w momencie rozwinięcie tabeli przestawnej, bądź zmiany jej pól wyniki nie będą już prawidłowe, ponieważ odwołujemy się bezpośrednio do komórki o podanym adresie, który może ulec zmianie wraz ze zmianami w tabeli przestawnej. WEŹDANETABELI() Bardziej optymalnym sposobem jest skorzystanie z funkcji WEŹDANETABELI, która odwołuje się do konkretnego elementu tabeli przestawnej. Dzięki temu pomimo zmian w wyglądzie raportu, odwołanie cały czas będzie odpowiednie. Budowa funkcji jest dosyć skomplikowana, ponieważ wygląda następująco: WEŹDANETABELI(pole_danych; tabela_przestawna; [pole1; element1; pole2; element2];…) gdzie: ● pole_danych – nazwa pola danych, z którego zwracany jest wynik, ● tabela_przestawna – odwołanie do dowolnej komórki tabeli przestawnej; argument jest istotny w przypadku gdy posiadamy więcej niż jeden raport tabeli przestawnej, w takim przypadku określamy który raport zawiera potrzebne dane, ● pole1; element1; pole2; element2 – argument opcjonalny; opisuje on dane, które mają zostać pobrane z tabeli przestawnej; kolejność par w argumentach jest dowolna; w przypadku pominięcia argumentu funkcja zwróci sumę końcową tabeli przestawnej. Pomimo skomplikowanej struktury, funkcja jest absolutnie trywialna w użyciu, z tego powodu, że nie trzeba jej wpisać samemu. Może ona tworzyć się automatycznie, pod warunkiem, że w opcjach tabeli przestawnej zostanie zaznaczona opcja Generuj funkcję WeźDaneTabeli. Od tej chwili, chcąc stworzyć formułę bazującą na danych z tabeli przestawnej. odwołanie do nich zostanie automatycznie zapisane w formie funkcji WEŹDANETABELI. Jak widać w pasku formuły automatycznie wygenerowana została funkcja, odwołująca się do konkretnego elementu raportu. Dzięki takiemu odwołaniu zmieniając wygląd tabeli wynik obliczeń zostanie bez zmian. Podsumowanie Tworzenie raportów w postaci tabeli przestawnej jest jednym z wygodniejszych form analizowania danych w Excelu. Należy jednak pamiętać, że chcąc stworzyć formułę odwołującą się do konkretnego elementu tabeli przestawnej najwygodniej skorzystać z funkcji WEŹDANETABELI() żeby uniknąć problemów przy ewentualnych zmianach wyglądu raportu.

Jak widać w pasku formuły automatycznie wygenerowana została funkcja, odwołująca się do konkretnego elementu raportu. Dzięki takiemu odwołaniu zmieniając wygląd tabeli wynik obliczeń zostanie bez zmian.

Tabele przestawne są rewelacyjnym narzędziem do tworzenia raportów w Excelu. Co w sytuacji, w której chcielibyśmy dokonać obliczeń, które będą się odwoływały do komórek z tabeli przestawnej? Można to zrobić oczywiście stosując klasyczne odwołanie podając adres komórki. Ale czy jest to optymalne rozwiązanie? Poniżej przedstawiona została tabela przestawna, w której wyświetlane są dane pokazujące przychody i koszty z okresu dwóch lat. Chcąc obliczyć stosunek kosztów do przychodów możemy skorzystać z prostej formuły, w której podzielimy koszty przez przychód. Ten sposób oczywiście w tym momencie działa prawidłowo, jednakże w momencie rozwinięcie tabeli przestawnej, bądź zmiany jej pól wyniki nie będą już prawidłowe, ponieważ odwołujemy się bezpośrednio do komórki o podanym adresie, który może ulec zmianie wraz ze zmianami w tabeli przestawnej. WEŹDANETABELI() Bardziej optymalnym sposobem jest skorzystanie z funkcji WEŹDANETABELI, która odwołuje się do konkretnego elementu tabeli przestawnej. Dzięki temu pomimo zmian w wyglądzie raportu, odwołanie cały czas będzie odpowiednie. Budowa funkcji jest dosyć skomplikowana, ponieważ wygląda następująco: WEŹDANETABELI(pole_danych; tabela_przestawna; [pole1; element1; pole2; element2];…) gdzie: ● pole_danych – nazwa pola danych, z którego zwracany jest wynik, ● tabela_przestawna – odwołanie do dowolnej komórki tabeli przestawnej; argument jest istotny w przypadku gdy posiadamy więcej niż jeden raport tabeli przestawnej, w takim przypadku określamy który raport zawiera potrzebne dane, ● pole1; element1; pole2; element2 – argument opcjonalny; opisuje on dane, które mają zostać pobrane z tabeli przestawnej; kolejność par w argumentach jest dowolna; w przypadku pominięcia argumentu funkcja zwróci sumę końcową tabeli przestawnej. Pomimo skomplikowanej struktury, funkcja jest absolutnie trywialna w użyciu, z tego powodu, że nie trzeba jej wpisać samemu. Może ona tworzyć się automatycznie, pod warunkiem, że w opcjach tabeli przestawnej zostanie zaznaczona opcja Generuj funkcję WeźDaneTabeli. Od tej chwili, chcąc stworzyć formułę bazującą na danych z tabeli przestawnej. odwołanie do nich zostanie automatycznie zapisane w formie funkcji WEŹDANETABELI. Jak widać w pasku formuły automatycznie wygenerowana została funkcja, odwołująca się do konkretnego elementu raportu. Dzięki takiemu odwołaniu zmieniając wygląd tabeli wynik obliczeń zostanie bez zmian. Podsumowanie Tworzenie raportów w postaci tabeli przestawnej jest jednym z wygodniejszych form analizowania danych w Excelu. Należy jednak pamiętać, że chcąc stworzyć formułę odwołującą się do konkretnego elementu tabeli przestawnej najwygodniej skorzystać z funkcji WEŹDANETABELI() żeby uniknąć problemów przy ewentualnych zmianach wyglądu raportu.

Podsumowanie

Tworzenie raportów w postaci tabeli przestawnej jest jednym z wygodniejszych form analizowania danych w Excelu. Należy jednak pamiętać, że chcąc stworzyć formułę odwołującą się do konkretnego elementu tabeli przestawnej najwygodniej skorzystać z funkcji WEŹDANETABELI() żeby uniknąć problemów przy ewentualnych zmianach wyglądu raportu.

Chcesz zdobyć wiedzę z Excela? Sprawdź nasze kursy informatyczne, oferujemy w nich między innymi kurs Excel oraz Kurs Excel z tabeli przestawnych.

Zobacz również:

Szkolenia:

Gratulacje!
Wniosek został wysłany prawidłowo.
Dziękujemy za przesłanie zapytania. Skontaktujemy się z Tobą najszybciej jak to możliwe.